Nico Hülkenberg moest vorig jaar noodgedwongen de Formule 1 verlaten omdat er simpelweg geen stoeltje over was voor hem. Zijn meest recente werkgever Renault had al een overeenkomst met toprijder Ricciardo en zag naast hem graag een Fransman rijden. Ook oud werkgevers, Williams, Racing Point (voorheen Force India) en Alfa Romeo (voorheen Sauber) konden hem geen zitje verlenen. Vooral vanwege de importantie van sponsors die bepaalde rijders meebrengen ook al hebben zij lang niet het talent van Hülkenberg. Ondanks een permanent verblijf in het middenveld waardoor de coureur nooit de beschikking had over echt goede auto’s blijft de smet op zijn carrière natuurlijk het nooit behaalde podium. In dit stuk blikken we terug op zijn loopbaan en de momenten waarop Hülkenberg wel heel dichtbij een podium was.
Jeugd
Op tienjarige leeftijd begon de jongen uit Emmerich met karten. Vanwege de ligging vlak aan de Nederlandse grens racete Hülkenberg veel op Nederlandse kartcircuits zoals die in Emmen en Eefde. In 2005 ging hij de autosport in en vanaf dat punt was het tot aan de hoogste klasse één groot succes. Hij won in zijn debuutjaar de Formule BMW en stroomde door naar de A1 GP. Ook deze klasse wist de Duitser direct te winnen. Hij verbleef nog een seizoen in de A1 GP en werd wederom kampioen. Vervolgens maakte Hülkenberg de stap naar de Formule 3 Euroseries. In zijn eerste seizoen werd hij derde en het daaropvolgende seizoen won hij. Nu was er slechts nog één horde tot aan de Formule 1, de GP2. Opnieuw was de titel voor Hülkenberg in zijn debuutjaar. Hij had nu alles gewonnen wat er te winnen viel tot aan de Formule 1 en werd daarvoor ook beloond met een zitje bij Williams.
Begin carrière
In 2010 begon de Formule 1 carrière van de man uit Noordrijn-Westfalen. Ook in dit debuutjaar wist hij te verassen door de polepositie te pakken tijdens de kwalificatie voor de Grand Prix van Brazilië in wisselende weersomstandigheden. De dag die erop volgde pakte alleen niet zo succesvol uit. Hülkenberg werd achtste bij gebrek aan racesnelheid. Hij reed wel verscheidene ronden in de top drie.
Eerste echte podium kansen
In 2011 moest Hülkenberg zich neerleggen bij de rol van testrijder voor Force-India. In het volgende seizoen werd hij vaste rijder en kwamen zijn eerste echte kansen op een podium. Tijdens de Grand Prix van België won hij meerdere plekken bij de start vanwege de beroemde crash in La Source. Lange tijd reed hij op de derde plaats en haalde zelfs de Lotus van Kimi Raikkonen in voor de tweede plaats. Raikkonen kwam echter eerder naar binnen en haalde Hülkenberg via de pitstops weer terug in. Later werden beiden voorbijgereden door een veel snellere Sebastian Vettel. Hülkenberg moest settelen voor de vierde plaats wat toen zijn best behaalde resultaat was in de Formule 1. Een resultaat dat hij in de volgende zeven seizoenen spijtig genoeg niet meer zou verbeteren.
Later dat seizoen leek het er anders wel op dat dit ging gebeuren. Tijdens de Grote Prijs van Brazilië liet de Duitser wederom een veelbelovende snelheid zien. Op de intermediate banden haalde hij in de achttiende ronde Jenson Button in om de leiding in de race te nemen. Hij zou deze leiding vasthouden tot de dertigste ronde toen hij werd ingehaald door Lewis Hamilton. Hülkenberg gaf alleen niet zomaar op. Hij vocht terug maar verloor kort de controle over de achterkant van zijn auto en raakte zo Hamilton die daarmee uit de race lag. Hülkenberg kon door maar kreeg een penalty en werd uiteindelijk vijfde.
Nieuwe start, hetzelfde resultaat
Na een seizoen bij Sauber ging Hülkenberg terug naar Force India. Zowel voor hem als voor de sport was het een nieuwe start met de introductie van de nieuwe motorreglementen. Mercedes had veruit de beste motor gebouwd en Force India profiteerde hiervan als klant van Mercedes. Terwijl beide Mercedes coureurs een epische strijd voerden voor de winst van de Bahreinse Grand Prix ging het gevecht voor het laatste treetje op het podium tussen beide Force India rijders. Hülkenberg was in het begin ingehaald door teamgenoot Perez. Aan het eind van de race was hij weer sneller dan zijn teamgenoot. Echt inhalen lukte hem alleen niet vanwege de vuile lucht die van Perez’ auto af kwam. Wederom een vierde plek.
Twee jaar later maakte Hülkenberg weer kans op een podium. Een podium tijdens de Grand Prix van Monaco nog wel. Hülkenberg had zich gekwalificeerd op de vijfde plaats en reed een goede race. Hij kwam alleen na het vervangen van zijn natweerbanden voor intermediates achter Felipe Massa terecht die een heleboel auto’s ophield omdat hij nog op de natweerbanden reed. Teamgenoot Sergio Perez bleef een aantal ronden langer buiten en kon het treintje zo inhalen om de derde plaats over te nemen. Hülkenberg eindigde uiteindelijk zesde na een mooie inhaalactie op toekomstig wereldkampioen Nico Rosberg. Ook hij wist alleen dat er die middag meer in zat voor hem dan een zesde plaats.
Een aantal races later verspeeld Hülkenberg echter zelf zijn kansen op een podium door te spinnen tijdens de kwalificatie terwijl zijn teamgenoot snelheid laat zien. De Duitser start als elfde en weet slechts twee plekken te winnen terwijl teamgenoot Perez zijn zevende podium in de wacht sleept.
In Brazilië ontglipt Hülkenberg een derde podium in dat seizoen wanneer hij op de vierde plaats ligt en hij een lekke band krijgt. Hij reed op dat moment voor teamgenoot Perez die tot aan de voorlaatste ronde op de derde positie rijdt om uiteindelijk ingehaald te worden door ene Max Verstappen. ‘Ik weet niet of ik moet lachen of huilen’ zo spreekt hij na de tijd nu hij zijn laatste kans op een sprookje met Force India kwijt is. Het volgende seizoen zou hij de overstap maken naar Renault.
Eigen schuld dikke bult
Onwetend dat hij de laatste paar jaren van zijn carrière in ging bij Renault zou Hülkenberg nog twee kansen krijgen op een podium. In Azerbaijan kreeg Hülkenberg een herkansing om het podium te betreden in de knotsgekke race dat het was. Was de Renault coureur ‘gewoon’ op de baan gebleven dan was er een goede kans geweest dat hij het podium had behaald. Hij reed vlak achter de Williams coureurs waarvan er één het podium zou behalen. De snelheid van de Renault was goed en met alleen nog Lance Stroll voor zich na het uitvallen van Felipe Massa was er wellicht een moment gekomen waarop Hülkenberg Stroll had kunnen passeren. Hülkenberg stuurde daarentegen een ronde later te vroeg in en raakte de muur, wat zijn ophanging zodanig beschadigde dat het race beëindigend was. Stroll bleef op de baan en pakte zijn eerste podium in de Formule 1, tijdens zijn debuutjaar.
Hoe mooi zou het zijn geweest, je Formule 1 carrière beëindigen met een podium tijdens je thuisrace. Of beter nog, je Formule 1 carrière redden met een podium tijdens je thuisrace. Het had allemaal kunnen gebeuren voor Nico Hülkenberg tijdens de 2019 Grosser Preis von Deutschland op de Hockenheimring. Gepositioneerd op een tweede positie achter Max Verstappen met alleen een aanstormende Vettel van achter leken de kansen op een podium erg groot voor Hülkenberg. Er was slechts één factor die roet in het eten kon gooien die dag. De dragstrip links van de laatste bocht. Wie daar terecht kwam moest veel geluk hebben om er überhaupt nog weg te komen, laat staan zonder schade. Hülkenberg kwam erop en blokkeerde zijn wielen. Niets kon zijn aquaplanende auto stoppen behalve de muur. Daar kwam hij terecht en bleef hij ook staan. De laatste kans op een podium in de Formule 1 was daarmee verkeken.
Nico Hülkenberg
Ondanks een aantal domme fouten en een uitzonderlijke dosis aan pech had Nico Hülkenberg niets minder verdiend dan een podium. Een supertalent dat alles won wat er te winnen viel in de juniorklassen. Een superleuke gozer die bijna zoveel lachte als Daniel Ricciardo. Een coureur die het misschien verdiend had bij betere teams te rijden en ongetwijfeld snel genoeg is voor de Formule 1. Maar zoals zo vaak tijdens zijn Formule 1 carrière heeft hij gewoon pech gehad, en ditmaal tijdens de stoelendans.
