In het boek ‘Zo werkt de Formule 1’ legt Olav Mol het een en ander uit over inhalen.
Uiteindelijk gaat het er in de Formule 1 om dat een rijder zo ver mogelijk vooraan finisht en het liefst als winnaar. Hij moet daartoe eerst zo hoog mogelijk kwalificeren en in de race proberen zijn positie vast te houden en te verbeteren. Wie niet vanaf poleposition start en de race van kop af aan kan leiden en winnen, die moet zorgen dat hij zijn concurrenten inhaalt. Afhankelijk van het snelheidsverschil tussen de verschillende auto’s is dat makkelijk of moeilijk. Als één van de Mercedessen in de afgelopen jaren door bijvoorbeeld een straf verder naar achteren moest starten, dan wist deze meestal wel weer naar voren te komen, omdat de topsnelheid van de Mercedes een inhaalactie met of zonder DRS op het rechte stuk relatief eenvoudig maakte. Is het snelheidsverschil echter kleiner of zijn twee auto’s gelijk, dan wordt het een stuk lastiger. Soms duurt het dan ronden lang voordat de aanvallende auto op minder dan een seconde komt om DRS in te kunnen zetten en een inhaalactie te proberen. Een andere strategie is om wat langer te wachten met de inhaalmanoeuvre, de druk er wel op te houden en te wachten tot de verdediger een fout maakt in een bocht en later dan gewenst op het gas gaat. Dan is het vaak mogelijk om in een van de volgende bochten in te halen.
Een andere mogelijkheid om een auto die gelijk of zelfs iets sneller is in te halen is de undercut. Je haalt dan een andere auto in door wat eerder een pitstop te maken. Op de versere banden heb je op dat moment één of twee ronden een snelheidsvoordeel. Dat voordeel krijgt die ander even later ook na zíjn pitstop, maar die twee of drie seconden winst zijn dan wel net genoeg geweest om die ander te passeren als hij in de pits zijn banden wisselt. Die ander is dan weer één of twee ronden sneller, maar moet nog wel proberen om jou in te halen. Heel soms gebeurt het dat twee auto’s direct achter elkaar de pits inrijden en de achterste na de pitstop de voorste heeft ingehaald. Op dat moment is het vooral de prestatie van het team dat in de pits de bandenwissel heeft uitgevoerd. Een halve seconde verschil kan soms al genoeg zijn om een positie te winnen.
Het makkelijkst posities winnen is simpelweg als andere coureurs uitvallen of fouten maken. In de eerste ronden na de start gebeuren de meeste ongelukken en is het als rijder belangrijk het hoofd koel te houden en problemen te voorkomen en te ontwijken. De winst van Max Verstappen in 2016 in Barcelona was onder meer het resultaat van een crash tussen de twee raceleiders Lewis Hamilton en Nico Rosberg in ronde 1. Dat was voor Verstappen een cadeautje. Aan het slot van de race was het echter het goed beheersen van de banden dat ervoor zorgde dat hij met een pitstop minder zijn tegenstanders voor kon blijven.
Wil je meer weten over de achtergronden van de Formule 1? Lees dan ‘Zo werkt de Formule 1’.
