Met die gevleugelde woorden omschreef voormalig Formule 1-coureur Nelson Piquet het rijden in een Formule 1 wagen door de smalle straten en langs de meedogenloze vangrails van Monaco die vaak zó dichtbij komen dat er nauwelijks een vel papier tussen de banden en de barricades past. Het Circuit de Monaco aan de Middellandse Zee is dit jaar voor de 75ste keer het decor van één van de, zo niet, dé meest tot de verbeelding sprekende race van het seizoen. Monaco is het kortste en ‘langzaamste’ circuit op de racekalender, de gemiddelde snelheid ligt er namelijk het laagst. Het circuit is dan ook een ware marteling voor de remmen en de versnellingsbak. Met een lengte van 3,340 kilometer per ronde zijn er maar liefst 78 ronden nodig om aan de totale raceafstand te komen van 260,52 kilometer, als zondagmiddag om 14.00 uur de rode lichten doven. Met deze afstand is het ook de enige Grand Prix die korter is dan de 305 kilometer die minimaal moet worden afgelegd.
Allergrootste coureurs
De Grand Prix van Monaco is één van de hoogtepunten van het Formule 1 seizoen. De race wordt sinds jaar en dag verreden in de beroemde straten van het Prinsdom en omdat de race doordrenkt is van historie en glamour willen teams en rijders niets liever dan hier winnen. De atmosfeer is onbeschrijfelijk dankzij de luxe jachten die in de haven dobberen, de volle tribunes en balkons en de prachtige namen die de bochten markeren. Ze zijn eigenlijk te mooi om er één over te slaan, maar wie droomt er niet weg bij het horen van namen als Saint Devote, Casino, Rascasse of Tabac. Coureurs hebben geen tijd om weg te dromen, Monaco is namelijk een puur stratencircuit en bestaat volledig uit een snelle aaneenschakeling van openbare wegen die de coureurs danig op de proef stellen. Alleen de allergrootste coureurs uit de historie winnen hier, maar het werkt ook omgekeerd, winnaars treden automatisch toe tot het rijtje allergrootste coureurs uit de geschiedenis van de sport.
Koning van het Prinsdom
De race wordt vaak vergeleken met de 24 uren van Le Mans of de Indianapolis 500. Vorig jaar won Lewis Hamilton voor de tweede keer in Monte Carlo, wat dat betreft heeft hij nog een lange weg te gaan om zijn idool te evenaren. Mag Monaco dan een Prinsdom zijn, Ayrton Senna geldt nog altijd als de ‘Koning van Monaco’ met maar liefst zes overwinningen. Die behaalde hij ook nagenoeg op rij van 1987 tot en met 1993, alleen in ’88 crashte hij in leidende positie. Graham Hill en Michael Schumacher behaalden er elk overigens vijf. In 1992 boekte Senna zijn vijfde Monaco-overwinning. Hij kwam aan de leiding in de 71ste ronde toen Nigel Mansell met een lekke band de pits in moest. In de laatste vijf ronden van de race voerde Mansell de druk enorm op. Senna kwam uiteindelijk als eerste over de finish met een verschil van 0,215 seconden ten opzichte van zijn achtervolger. Het is nog altijd de kleinste marge in de geschiedenis van de Grand Prix van Monaco. McLaren is overigens de meest succesvolle constructeur gezien de vijftien zeges die zij in Monaco hebben behaald. Toch dateert de laatste overwinning alweer uit 2008, toen Lewis Hamilton er in dienst van de renstal won.
Dit jaar mag dan een jubileumeditie zijn, toch staat de Grand Prix van Monaco pas sinds 1955 onafgebroken op de racekalender. In 1929 werd de ‘Grand Prix van Monaco’ voor de eerste maal georganiseerd tot 1938. De eerste editie na de Tweede Wereldoorlog in 1948 werd gewonnen door Giuseppe Farina. In 1950 maakte deze race voor het eerst deel uit van het Formule 1 kampioenschap. In 1951 werd de race niet georganiseerd, in 1952 wederom buiten de Formule 1 om en in ’53 en ’54 helemaal niet.
In de haven gereden
Sinds de editie van 1955 is deze race niet meer weg te denken van de kalender. Het was ook meteen een legendarische race, want Alberto Ascari vloog met zijn Lancia uit de bocht en belandde in het water van de Middellandse Zee. Andere onvergetelijke edities waren die van 1984, toen Senna in zijn inferieure Toleman van achter uit het veld zich naar een tweede positie werkte, of de editie van 1996 toen slechts vier wagens de eindstreep haalden, met Fransman Olivier Panis als winnaar. Het zou overigens zijn enige overwinning in de Formule 1 blijken te zijn.
Ferrari hoopvol
De editie van 2017 zou volgens de kenners wel eens een prooi voor Ferrari kunnen worden. Daarmee zou een einde komen aan een serie van vijftien edities waarin de Scuderia niet wist te winnen. Voor Mercedes is de smaak van de overwinning nog zoet met een zegereeks van vier overwinningen op rij. Red Bull moet terug tot 2012 toen Mark Webber de winst pakte. Voor Max Verstappen eindigde zijn race, vorig jaar, teleurstellend tegen de vangrail, nadat hij in Spanje nog verrassend tot jongste Formule 1 racewinnaar werd gekroond. Aangezien het bochtige stratencircuit hem in de nieuwe, maar langzamere wagen ongetwijfeld beter ligt, is een stunt mogelijk. De race heeft namelijk de laagste gemiddelde snelheid van de kalender, waar de wagens met maximale downforce rijden en de remmen het bijzonder zwaar te verduren hebben. Hoewel races in Monaco veelal tijdens de kwalificatie worden beslist omdat inhalen nagenoeg onmogelijk is, kan een bak water soms toch voor verrassingen zorgen. Maar of het zondag regent aan de Côte d’Azur?
