Evenals in 2015 sloot Johann Zarco het seizoen af als wereldkampioen in de Moto2. De Fransman was echter, ondanks zeven overwinningen, niet zo oppermachtig als in het eerste jaar dat hij de titel haalde. Voor de neutrale toeschouwer een goede zaak: de wedstrijden in de Moto2 waren aanzienlijk spannender en er gebeurde veel meer.
Met zeven overwinningen tegen acht in 2015 lijkt er voor Zarco niet zo veel anders te zijn geweest. Toch is het verschil van 76 punten (drie keer volle winst) veelzeggend. Zeker omdat de nummer 2 - Thomas Luthi in dit geval - exact evenveel punten haalde als het jaar ervoor - toen was dat Alex Rins. De cijfers alleen al bewijzen dat de verschillen kleiner zijn geworden en dat Zarco meer strijd moest leveren en meer fouten maakte. Twee keer eindigde hij niet eens binnen de top 20, in drie andere races viel hij buiten de top 10. In 2015 was een achtste plaats zijn minste resultaat. Zarco was de enige in de top 5 die blessurevrij het seizoen door kwam en in alle races finishte.
De wederopstanding van Luthi
Dat de Fransman toch weer wereldkampioen werd, zegt veel over zijn kwaliteiten, maar ook over die van de anderen. Tom Luthi met name had een ijzersterke tweede seizoenshelft en legde Zarco het vuur aan de schenen. De wereldkampioen 125cc van 2005 maakte een ware wederopstanding door met zijn beste seizoen in zeven jaar Moto2. De inmiddels 30-jarige Zwitser liet het nogal eens afweten in de slotfase van de wedstrijd, maar dit jaar niet.
Met vier zeges was Luthi overtuigend best of the rest, ondanks dat hij twee DNF’s liet noteren en in Tsjechië wegens een blessure niet kon starten. Dat deed hem blijkbaar toch geen kwaad, want na die gedwongen pauze won hij nog drie keer.
Pech voor Rins
Tot aan de Dutch TT leek het vooral tussen Alex Rins en Sam Lowes te gaan. Pas na de verregende race in Assen kwam Zarco (die tweede werd) aan de leiding van het kampioenschap. Zijn grootste concurrent (op papier), Alex Rins, had het vooral in de tweede helft moeilijk als gevolg van een slepende schouderblessure, die hem de kracht, de fitheid en zodoende de punten kostte die nodig waren om zijn rol als een van de favorieten waar te maken.
Als gevolg van die blessure (gebroken sleutelbeen) pakte Rins in de drie overzeese races aan het eind van het seizoen slechts één punt, waardoor hij ook de tweede plaats verloor aan Luthi, die in Japan en Australië won. Die 50 punten verschil nekten de Spanjaard, die volgend jaar evenals Zarco en Sam Lowes volgend jaar in de MotoGP uitkomt.
Lowes maakt meeste crashes
Sam Lowes, ook een van de favorieten, verspeelde zijn kansen door vijf keer niet te finishen. De charismatische Brit heeft sowieso de twijfelachtige eer de aanvoerder te zijn van de lijst met meeste crashes in 2016: 30 keer. Een zeer wisselvallige tweede helft van het seizoen kostte Lowes ook nog eens een plaats in de top 3 aan het einde van de rit.
In de slotfase van het seizoen werd hem die derde plaats ontfutselt door de verrassend sterk rijdende Franco Morbidelli, die in de laatste vijf races steevast op het podium eindigde en die eigenlijk wel zijn eerste overwinning had verdiend. In totaal kwam de Italiaan acht keer op het podium uit. Morbidelli maakte fors progressie in 2016 en kan bij voorbaat als een van de favorieten voor 2017 worden aangemerkt, naast Luthi en Takaaki Nakagami, de winnaar van de TT in Assen.
De dood van Salom
De domper op het seizoen kwam uit de Moto2. Tijdens de trainingen voor de GP van Catalunya kwam Luis Salom om het leven bij een tragisch ongeval. De Mallorcaan, die bij de openingsrace in Qatar nog op het podium had gestaan, schoot in een bocht rechtdoor, klapte in de boarding en kreeg zijn terugstuiterende motor op zich. Salom overleed bij aankomst in het ziekenhuis. Bij de slotrace in Valencia werd hij door alle rijders uitgebreid herdacht.
Foto's: MotoGP.com
