In alle Max-mania die er is uitgebroken na zondag 15 mei verdient er natuurlijk één persoon alle lof en dat is Max Verstappen. Max schreef op zó ontzettend veel fronten geschiedenis, dat elke autosportfan zondag met tranen in de ogen zat door deze bijna buitenaards grote prestatie. Nu wil ik even de geschiedenis induiken: sinds Monaco, 12 mei 1991, heeft Nederland geleerd wat Formule 1 inhoudt dankzij één man: Olav Mol.
Natuurlijk beleefden race fans vóór die tijd ook het racen in de hoofdklasse intens, maar Olav heeft sindsdien elke nieuwe instromende fan voorzien van een enorme klap informatie over het hele reilen en zeilen binnen de F1. Ik zeg niet dat Olav de sport in Nederland groot heeft gemaakt, alhoewel hij wel een behoorlijk grote bijdrage heeft geleverd. Mede doordat Olav zo duidelijk kon uitleggen wát er gebeurde op en naast de baan, heeft hij wel vele mensen kennis laten maken met deze sport, die voor die tijd eigenlijk als elitair en upper-class werd gezien. Maar Olav maakte het voor iederéén toegankelijk. Met zijn inmense "bibliotheek" aan informatie die hij overal vandaan weet te peuteren EN dat met de kijkers deelt op zijn eigen heldere en vaak ludieke en begrijpelijke manier, was die elitaire en dure Formule 1 ineens voor iedereen te bevatten.
Vorig jaar kreeg "Ollie" van Jos en Max Verstappen in Monaco een -in mijn ogen- grandioze huldiging: 25 keer Monaco als verslaggever. Ik zeg bewust verslaggever, want zo bescheiden als hij is, noemt Olav zichzelf "geen journalist, maar een verslaggever in dienst van deze mooie sport". Waarvan akte.
Iedereen die de afgelopen jaren zo intens heeft genoten van Olavs commentaar en zijn kunde, luistert nu helaas ook regelmatig met meer kritiek naar zijn verslagen. Mede door zijn eigen voorlichting aan alle fans ligt de lat om zelf ook elk rondje perfect af te leggen in zijn commentaar wel bizar hoog. En ook dát hoort bij die materie die Formule 1 heet: split-second beslissingen nemen en gelukkig is Olav ook maar een mens. Hij wil ons van zoveel mogelijk informatie voorzien, dat een detail als het "wisselen van medium naar soft" ook weleens aan zijn aandacht ontsnapt, omdat er ook zóveel tegelijk gebeurt tijdens een race. Iedereen die hem dat kwalijk neemt is in mijn ogen een muggenzifter, want als Olav ons allen niet zo verschrikkelijk "wijs" had gemaakt door de jaren heen, zou het niemand zijn opgevallen, dat ook Olav weleens nét even te laat iets ziet.
15 mei 2016. Een supertalent rijdt de race van z'n leven en behaalt de overwinning. Niemand die het beseft tot de vlag is gevallen, maar er is één man, die het ongelofelijke al ronden van tevoren wèl aan ziet komen en wordt overmand door emotie in de laatste helft van ronde 66. Die man, die ons al 25 jaar van commentaar voorziet en ons laat juichen bij elk mooi moment, schrijft in mijn ogen ook een ge-wel-dig stuk geschiedenis. Want de spraakwaterval Ollie komt bijna niet meer uit z'n woorden, overmand door emoties en tóch laat hij ons allemaal delen in ZIJN emotie en praat, zoals een verslaggever betaamt, Max over de finish met de legendarische woorden "Johee, johoo, jo f*cking ho wat bizar!"
JA! Nederland ontploft en de hele racewereld ontploft door deze magnifieke en absurd grote prestatie van Max Verstappen. En de grootste racefan deelt zijn emoties live op televisie met alle fans. Ook dàn ben je, zoals Huub Stapel voor de race al over Max zei, buitenaards!
Olav Mol, Ollie, Max doet het op het asfalt, jij doet het in een microfoon. Ook jíj bent een legende, een 'lullende legende'. Dank je wel daarvoor.
Foto: screenshot Sport1/Ziggo Sport
Grand Prix Radio biedt ieder weekend een fan de gelegenheid om zijn of haar column te publiceren. De redactie onderschrijft niet noodzakelijkerwijs de inhoud en/of de opinie van de schrijver of schrijfster van de column.
