Een Formule 1 Grand Prix bezoeken is natuurlijk een mooi avontuur, maar het kost je ook tijd, geld en soms ook wat ergernis en geduld. Je krijgt er vaak wel een onvergetelijk weekend voor terug. Kas Stolk zette zij belevenissen rondom de Grand Prix van Spanje in 2008 op papier.
Donderdag 24 april 2008
Donderdagmorgen vroeg vertrekken we naar Charleroi in België om de vliegreis te beginnen naar Barcelona voor een weekendje F1. Uiteindelijk met veel vertraging zijn we vijf minuten voor vertrek nog net op tijd bij de gate. Helaas, het piepertje gaat af bij mij en ik krijgt een klein onderzoekje dat nog net niet inwendig wordt.
Verder zonder problemen met vliegtuig en de klaarstaande bus naar het centrum van Barcelona. Na veel zoeken vinden we onze geboekte residentie op de Ramblas. Althans, dat denken we als we er voor staan, maar het is een hostel. En dat is toch iets anders dan een hotel. We slapen met drie man de komende vier nachten in een kamertje van drie meter bij 1 meter 90. Vraag niet hoe, maar daar zit ook nog een douche, wastafel en wc in. Thuis noemen we zo’n ruimte een kleine wc. Hier zullen we niet veel zijn. Ja, om te slapen en ’s morgens ontbijten. En als je dan ontbijt moet je ook nog zelf afwassen. Haha, wat een luxe voor 350 eurootjes.
We zoeken uit hoe het openbaar vervoer hier geregeld is. Nou, dat is uitstekend. Je kan op heel veel plekken naar beneden naar de metro en de trein. Vlak bij onze residentie kunnen we in de trein, die rechtstreeks naar Montmelo gaat, waar het circuit ligt. Dus gelijk naar het circuit waar je op de donderdag vrij de pits in kan lopen. Is zeker de moeite waard. Teams zijn aan het oefenen en je hebt kans om de coureurs van dichtbij te zien.
Alleen bij Alonso voor de pits is het een gekkenhuis natuurlijk met al die Spanjaarden. Toch een paar uurtjes genoten. Nog even op de hoofdtribune gezeten en om zeven uur waren we weer terug in onze residentie. Ons zelf lekker opgefrist. Gelukkig was er op de gang ook nog een fatsoenlijke gezamenlijke badkamer. En daarna lekker wezen eten bij een grillhouse op de Ramblas en een paar biertjes genuttigd. Voor we het weten is het middernacht en gaan we slapen in onze klerenkast.
Vrijdag 25 april 2008
Naar het circuit voor de eerste dag na toch wel redelijk geslapen te hebben. Van de trein naar het circuit staan nu ook alle tentjes met de bekende merchandise. We kopen alle drie nog een t-shirt en een petje. Op vrijdag is er geen controle bij de tribunes omdat het nooit zo heel druk is, dus we kunnen gaan zitten waar we willen. We besluiten om op de eerste de beste tribune maar eens even plaats te nemen.
We zitten prima, en het zonnetje komt er ook lekker door. Zo zien we de eerste vrije training van de F1. Dat geeft toch elke keer weer een kick als je ze voor de eerste keer weer voorbij hoort en ziet komen. Het blijft iets apart, dat je mee moet maken. Dat kan je niet vertellen aan een ander. Uiteindelijk, na op een aantal tribunes te hebben gezeten, komen we op onze tribune aan. Daar blijkt dat we een perfecte plaats hebben. Dit is de beste plek die we tot nu toe ooit gehad hebben. Frankrijk Magny-Cours hadden we ook een pracht plek maar dit is wel heel geweldig. Prachtig overzicht! En een prachtig breedbeeld tv-scherm voor onze neus. Wat willen we nog meer?
Ondertussen honger en dorst gekregen. Even een broodje en drinken halen. Pfffffff, morgen maar broodjes meenemen en drinken, dus straks nog even naar een supermarkt. Daar willen we op drie dagen toch niet op leeglopen. We besluiten om naar de hoofdtribune te gaan en daar de tweede vrije training te gaan bekijken.
We hebben een mooi uitzicht op de pits. Raikkonen op 1, Piquet op 2 en Alonso op 3 na eerst nog lange tijd op 1 te hebben gestaan. Die Spanjaarden gaan nu helemaal uit hun dak. Wij denken dat de Renaults wel heel erg weinig benzine bij zich hebben gehad. Maar wel mooi voor die Spanjaarden. En natuurlijk voor de standhouders met hun petjes en shirtjes. Die krijgen de Alonso-petjes niet aangesleept. Nog naar de GP2 gekeken en nog wat verschillende klassen en weer terug naar Barcelona. Daar eerst nog even wat biertjes gedronken. Weer even naar de residentie en daarna weer eten. Heerlijk tapas gegeten in een zijstraatje van de Ramblas.
Zaterdag 26 april 2008
Half acht loopt het wekkertje weer af. De dag van de kwalificatie is begonnen. Hetzelfde ritueel als gisteren en we zijn ruim op tijd om de vrije training te zien. We kopen wat broodjes en drinken in het dorp onderweg naar het circuit.
Verrassend, Heidfeld op 1, Coulthard op 2 en te gek voor onze Spaanse vrienden: Alonso op 3!
Ook nog een mafketel op de tribune die helemaal uit zijn dak gaat voor Alonso, maar ook helemaal als een gek ventje te keer gaat als Hamilton voorbij komt. Volgens ons is hij geen vriend van Hamilton. De man is een jaar of 55 en heeft zijn hele familie bij zich. Kinderen en kleinkinderen. Hij geeft lekker het goede voorbeeld.
Om twee uur begint de kwalificatie en wat voor één. Die Spanjaarden worden helemaal gek:
1 Raikkonen
2 Alonso
3 Massa
De dag kan niet meer stuk voor de Spanjaarden, Alonso op 2 hoe is het mogelijk? Wij denken dat hij wel heel erg licht moet zijn en hopen voor zijn landgenoten dat hij de pits kan halen na de start. Want dit is niet meer normaal.
Aangekomen op de Ramblas nemen we weer een biertje en nog één en nog één. We vragen om de rekening en gelukkig het is nog steeds geen zondag, Wel verdomme, hij rekent zes euro per biertje, de vuile oplichter. Na hem voor rotte vis uitgemaakt te hebben en alle scheldwoorden die ik ken in het Engels naar zijn kop geslingerd te hebben, toch maar betaald.
Ons weer lekker opgefrist en de Ramblas op om weer lekker te gaan eten. We kijken wat rond waar we zullen gaan eten en komen weer een tapasrestaurant tegen. We kijken op de kaart en zien dat tapas voor twee personen € 32,50 kost. Dus we zeggen tapas voor drie personen. Er komt een hoeveelheid voer op tafel dat je nog niet met zes personen weggegeten krijgt. Maar dan komt de rekening. € 152,30 staat er op. Ja, zeggen ze met de kaart in de hand: 'Twee personen is € 32,50 maar voor een groep is het € 128. Na veel gezeik hebben we € 120 neergelegd en zijn weggelopen. Achteraf hebben we er nog spijt van dat we zoveel betaald hebben. Honderd was eigenlijk al heel ruim geweest. Op naar de zondag.
Zondag 26 april 2008
Wekkertje gaat weer om half acht. We doen de deur open en schrikken ons te pletter. De hele gang ligt vol met jongelui. Kamertjes vol? Dan kan je altijd nog voor 20 euro op de grond in de gang slapen.
Weer met het treintje naar het circuit en we merken wel dat het heel wat drukker is dan de voorgaande dagen. We kopen weer wat brood en een aantal flessen water en gaan weer verder. Er heerst een lekker sfeertje en het is prima weer met het zonnetje al weer lekker brandend aan de hemel. Het belooft een mooie dag te worden.
We gaan weer naar onze tribune wat H 18 rij 9 stoel 8, 9 en 10 is, een wereldplek! Onze fanatieke Spaanse vriend begint echt zenuwachtig te worden en heeft nog maar eens 50 euro uitgegeven voor een paraplu omdat hij niet meer tegen het zonnetje kan en steeds meer op en neer aan het springen is van de zenuwen. Wat gaat zijn Alonso doen vandaag? Het maakt niet uit waar je fan van ben. Iedereen heeft respect voor elkaar. Dus we zijn er weer van overtuigd dat het toch een geweldige sport is.
De race gaat beginnen. Het is een lekkere spannende race als je op de tribune zit. Alonso valt op een gegeven moment uit en dat is het teken voor onze fanatieke Alonso-fan om met de complete familie te vertrekken. Toch goed ingeschat. Het is geen F1-fan maar een Alonso-fan. Maar hij is niet de enige. Er vertrekken er nogal wat na het uitvallen van Alonso. Maakt ons niet uit, des te meer plek hebben we straks waarschijnlijk in de trein.
En uiteindelijk toch een één-twee voor Ferrari:
1 Raikkonen
2 Massa
3 Hamilton
We blijven na de race nog lekker zitten om via het scherm naar de persconferentie te kijken en om de drukte te ontlopen. Rond een uur of vijf gaan we op ons gemakje richting trein. Binnen het half uur zitten we weer in de trein en hebben nog een heerlijk avondje op de Ramblas.
Maandag 27 april 2008
Half 6 en het wekkertje loopt af. Gelijk taxi bestellen. Vlug wassen en de bedden afhalen want ook dat moeten we nog doen. We moeten de lakens en de handdoeken inleveren voordat we vertrekken. De hele terugreis loopt bijna perfect. Nog even een flesje Chanel kopen voor het thuisfront op het vliegveld. We zitten op tijd in het vliegtuig maar helaas we krijgen een inspectie. Het complete vliegtuig word van onder tot boven onder de loep genomen. We hebben een vertraging van drie kwartier maar uiteindelijk gaan we toch de lucht in. Verder geen problemen en we landen op Charleroi. Nog even 52,50 in dat apparaat donderen voor het parkeren en we rijden weg. Kaartje in de automaat voor de poort. Helaas, shit hij gaat niet open. Dat hebben wij weer. Uiteindelijk blijkt dat met het kaartje van de bus in Barcelona die poort niet opengaat. Alles op zijn kop en we vinden toch het goede kaartje. Poort gaat open en we rijden zonder problemen naar huis. We zijn weer thuis van een perfect weekend!
Waar zullen we volgend jaar naartoe gaan?
Foto's: Kas Stolk
