Exclusief: Interview met Lewis Hamilton in Suzuka - 'Ooit zal Hollywood zeker aan de orde zijn'

Lewis_Hamilton_Mercedes_AMG_F1

Mercedes-superster Lewis Hamilton heeft nauwelijks vrienden in de Formule 1. Zou hij nog leven, dan zou Senna er zeker een zijn.
Een exclusief interview met de tweevoudig (2008, 2014) wereldkampioen, door Roger Benoit in Suzuka voor het Zwitserse Blick.

Met een week vertraging kunt u in Japan uw 41ste GP-overwinning binnenhalen en daarmee uw idool Ayrton Senna bijhalen.
Lewis Hamilton:
Is het niet gek? Alleen daar aan denken is al krankzinnig.

Waarom?
Als kind wilde ik altijd al Senna zijn en dezelfde dingen bereiken als hij heeft bereikt. Nu heb ik net als Senna 161 Grands Prix gereden, en behaal ik tijdens de race komende zondag mogelijk ook die 41ste overwinning.

Nu bent u het idool. Kinderen in de hele wereld willen Lewis Hamilton nadoen.
Voor mij blijft dat nog wat vreemd. Maar het is waar, er zijn kinderen die me ook al verteld hebben dat ze op een dag mij willen zijn. Cool, dat is een cadeau. Vaak vraag ik me af waarom ik Senna zo heb bewonderd. Misschien waren het zijn ogen, de manier waarop hij sprak of zijn diepe geloof? En nu zijn het witte, zwarte of Aziatische kinderen die naar mij opkijken.

U bent zelf nog 51 overwinningen verwijderd van het record van Michael Schumacher.
Dat is niet mijn doel. Die ongelooflijke 91 overwinningen laat ik graag aan Schumi.

En de zeven wereldtitels van de Duitser?
Ook daarmee is Michael veel te ver van ons verwijderd.

Drie jaar geleden bent u in Singapore aan het Mercedes-avontuur begonnen. Niki Lauda heeft u toen in een hotelkamer er van kunnen overtuigen om bij McLaren te vertrekken.
Zo is dat verhaal tot dusverre inderdaad naar buiten gekomen, maar het klopt niet helemaal. Pas twee weken later ben ik na lange gesprekken met Mercedes tot het besluit gekomen om McLaren te verlaten.

Was dat ook een beslissing van uw manager?
Nee, dat heb ik alleen besloten [Hamilton nam kort daarop afscheid van zijn management, red]

Veel mensen waren kritisch over die keuze. Wat zag u in Mercedes dat andere topcoureurs na het vertrek van Schumacher bij de ‘Silberpfeile’ niet zagen?
Ze hebben mij net als McLaren vanaf mijn 13e levensjaar begeleid. Ik was dus al een onderdeel van de familie. Zelfs als de McLaren niet goed was, dan werden we gered door de Mercedes-motor. En toen Mercedes zijn eigen weg ging, zag het er even niet goed uit. Maar dat heb ik altijd voor kennisgeving aangenomen.

En toen kwam Ross Brawn in beeld, indertijd teambaas van Mercedes.

Ja, dat was de doorslaggevende factor, ondanks dat Niki Lauda een groot aandeel in de transfer had. Ik trof Ross thuis bij mijn moeder, hij legde me daar de plannen voor de toekomst uit. Hij wijdde me in over de laatste details, vertelde me ook waarom sommige dingen nog niet werkten. Wow, ik was erg onder de indruk van zijn openheid. Op het einde zei hij tegen me dat geen enkel bedrijf in de wereld betere motoren voor de nieuwe hybride Formule 1 kan bouwen dan Mercedes. Ik was overtuigd.  

Nu moet u op het circuit toekijken hoe Alonso en Button in de McLaren-Honda afzien en soms zelfs door u op een rondje worden gezet.
Uiteraard ben ik daar verdrietig over, in mijn hart ben ik ook nog steeds onderdeel van de McLaren-familie. Eigenlijk zou geen enkel team met zoveel prijzen voorlaatste in de stand om het WK mogen staan.

Werd uw vertrek naar Mercedes ook ingegeven doordat u een keer wat anders wilde? Een vogel moet tenslotte een keer zijn nest verlaten.
Precies. Men vergelijkt toch vaak rijders die met slechts met één team iets gewonnen hebben met coureurs die dat bij meerdere teams hebben gedaan. Daarin lag voor mij de uitdaging om te switchen. Of dat nou een goede of slechte keuze zou zijn. Ik wilde met mijn ervaring bij McLaren een nieuwe stap in mijn carrière maken. Ik wil gewoon weten of ik ook met een nieuw team succesvol kan zijn, zoals Michael Schumacher na Benetton bij Ferrari deed.

U heeft voor 100 miljoen pond een nieuw driejarig contract getekend en in de Engelse media daarover gezegd dat u elke penny waard bent.
[lacht] Heb ik dat echt gezegd? Ik herinner het me niet meer, maar ik ben meer waard!

Hoeveel geld heeft u nu bij zich?
Ik heb nooit geld bij me. [Hij hoopt waarschijnlijk net als zijn mentor Niki Lauda dat iemand anders de rekening betaalt, red]

Onderschat de buitenwereld hoe lang het duurt voor je echt opgenomen bent in een nieuw team?
Ik denk het wel. Hoewel Sebastian Vettel nu bij Ferrari laat zien dat het ook wat sneller kan. Als je goed bent, dan blijf je ook goed. Maar ik denk niet dat we van Vettel bij zijn nieuwe team al het beste hebben gezien. Het is nu nog steeds de auto van Alonso, maar Vettel zal die auto dit en volgend seizoen zo doorontwikkelen dat het echt zijn auto wordt. Bij Mercedes heb ik dat precies hetzelfde gedaan, totdat ik me uiteindelijk op mijn gemak voelde in een auto die jarenlang op Rosberg was afgestemd. Het resultaat zie je nu.

Wat maakt u eigenlijk zo bijzonder in uw auto?
Geen idee.

Maar er moet toch iets zijn dat u onderscheidt van de rest. Of zoals Niki Lauda het zegt: ‘de beste coureurs krijgen de controle over hun wagen vanuit hun achterste.’ 
Ik praat niet graag over mijn capaciteiten, omdat ik er niet te koop mee wil lopen. Het enige dat ik er over wil zeggen is dat mijn talent een groot geschenk is. Maar het zou fout zijn om alleen maar op mijn talent te teren. Ik zeg altijd: als je nog harder werkt dan ben je een grote en niet een goede coureur.

Oké, maar u bent nou niet een coureur die urenlang in de simulator zit…
Ik geloof niet dat Nico Rosberg veel meer in de simulator zit dan ik. Maar het klopt dat ik geen grote fan van de simulator ben. Ik ben meer de natuurlijke coureur. Al sinds ik in de karts reed. Daar heb ik leren vechten omdat we geen geld hadden en met het slechtste materiaal aan kwamen zetten. In tegenstelling tot mijn gegoede rivalen die wel die het beste van het beste hadden. Zo rijd ik nu nog steeds, alsof ik minder tot mijn beschikking heb dan anderen.

U heeft ooit gezegd dat om de beste te willen zijn, je het moet haten om te verliezen.
Ik haat mijn hele leven al elke nederlaag. Ik weet zeker dat Federer, Schumacher of Senna er net zo over denken of dachten.  

Komen we op het thema kwalificatie. Vorig jaar werd u door Rosberg met 12:7 verslagen, dit seizoen leidt u met 12:1. Wat is er gebeurd?
Dat is moeilijk te verklaren. Ik denk dat ik het dit jaar beter in de vingers heb om die snelste ronde neer te zetten. De snelheid heb ik altijd al gehad, maar nu krijg ik het ook voor elkaar om die snelheid regelmatig op de baan te brengen.

Hoe vaak denkt u over de derde WK-titel? Zes races voor het einde van het seizoen staat u 41 punten voor op Rosberg
Daar schat je me verkeerd in. Het WK is niet echt een ding. Het gaat mij meer om de races die ik win. Tot Abu Dhabi zijn nog 150 punten te verdelen, dus laten we niet gaan speculeren.

Maar u kan toch ook de komende races een paar keer tweede worden en zo de benodigde punten binnenhalen?
Dan zou ik me echt slecht over mezelf voelen. Ik wil nooit als tweede eindigen. Ik zou woest zijn, vooral als mijn teamgenoot me zou verslaan.

In 2015 stond u alleen in Boedapest en vorige week in Singapore niet op het podium. Zijn dat twee dramatische momenten?
Nee, dat hoort bij autosport. Iedereen heeft slechte dagen, zowel coureurs als teams. Alleen Monaco was dramatisch.

Daar werd u met een verkeerde strategie naar binnen gehaald en gaf u een vrijwel zekere overwinning weg om als derde te finishten. Na de finish bleef u lang in de auto zitten, wat gebeurde daar?
Ik heb gebeden. Het was een erg zwaar moment voor mij, terwijl ik in de race dacht dat ik nog nooit zo goed gereden had, zo groot was de voorsprong. Ik dacht ook aan Senna die in 1988 in de vangrails reed, toen hij zo ver voor lag.

Dat was 1988 - en Ayrton klom vervolgens voor de tunnel uit de McLaren en ging naar huis. Dahad u als Monegask ook kunnen doen.
Verdwijnen is geen oplossing, zelfs als Senna het deed. Ik moest gewoon bidden om de kracht te krijgen om alles te doorstaan, om de leegte te vergeten. Ik wilde niet zonder die kracht uit de auto klimmen. Ik wilde niet aan het team en alle mensen die op tv keken mijn innerlijke duisternis laten zien. Het lukte me om dat te doen. Het was niet alleen Lewis Hamilton die uit de Mercedes kwam - de kracht waar ik elke dag in geloof, die was bij mij.

Zoals het hele seizoen al. Het is uw beste sinds u in de F1 bent. Zelfs buiten het circuit heeft u een veel geluksmomenten. Dus alleen een gelukkige rijder kan ook een snelle coureur worden?
Juist. Dat geldt ook voor alle andere mensen. Als je gelukkig bent, dan doe je je werk ook beter. Ik heb de juiste balans gevonden.

Waarom bent u zo actief op sociale media met miljoenen volgers?
Ik hou gewoon van het contact met de vele mensen die fan zijn of mij volgen. Ik geniet ervan en ik krijg er dagelijks meer fans door. Daar ben ik trots op.

Daarin bent u het tegenovergestelde van Sebastian Vettel, die zijn privéleven achter gesloten deuren houdt. Maar u komt van McLaren waar u, voor u in de Formule 1 kwam, erg afgeschermd was 
Ik zal niet zeggen dat ik gedwongen ben om sommige dingen te doen. Maar vanaf het begin heeft iedereen mij erg duidelijk gemaakt dat ik mij aan moest passen, wilde ik de overstap maken naar de Formule 1. Als ik eerlijk ben, vond ik dat niet gemakkelijk. Ik ben als persoon niet gemakkelijk in een stramien te houden. Ik wil mij niet in bochten wringen en dat was wel zo toen ik in de Formule 1 kwam. Ik was zeer rustig, gericht op mijn privéleven. Ik zat in mijn eigen kleine wereld en dat haatte ik.

Bij Mercedes is alles anders voor u?
Ja, ik kon mij daar eindelijk los bewegen. Weg van de omarming, het ‘slakkenhuis’ verlaten als ik dat wilde. Ik kon mijzelf zijn. Nu voel ik mij vrij om te doen en te laten wat ik wil wat anderen van mij verwachten. Het is heerlijk dat ik mij vrij kan bewegen en dat is wellicht ook de reden dat ik momenteel zo goed presteer. Ik hoef mij niet meer te schamen waar ik ga en sta.

Dat is eigenlijk onvoorstelbaar
Ik ken mijn waarden. Ik weet wat wij als familie bereikt hebben. De familie heeft de belangrijke plaats in mijn hart. Voor altijd.

Uw 23-jarige broer Nicolas, die met een motorische beperking moet leven, rijdt zelf ook wedstrijden nu.
Ja, ik ben supertrots op hem. Hij rijdt in het Britse toerwagenkampioenschap [BTCC, red.] als eerste zwarte en invalide coureur. Hij is beter dan dat men verwacht had. Ik kijk al zijn wedstrijden via de televisie.

Waarom niet ter plaatse?
Mijn broer houdt dat tegen. Hij heeft mij liever niet in de buurt want als ik aanwezig ben voelt hij de druk. Het is niet gemakkelijk om mijn broer te zijn [lacht].

U heeft onlangs een videoclip opgenomen. Wilt u echt zanger worden?
Het was in een studio. Iemand filmde het en heeft het de wereld ingestuurd.

Uw stem klinkt goed.
Muziek is op dit moment alleen een hobby voor me. Net als film. Ik heb zelf al een paar scènes in film 'Zoolander 2' gedaan. Het was geen big deal als voorheen in "Cars 2". Ooit zal Hollywood zeker aan de orde zijn

Daimler CEO Dr. Zetsche zei dat hij van uw extravagante stijl houdt, omdat u uw eigen ding doet en dan in de race-auto klimt en wint.
Dat is de vrijheid die ik bedoel en waardeer.

Waar is uw zelfvertrouwen groter: in de racerij of in het privéleven?
[Hij begin iets te mompelen en geeft een antwoord dat hij onder druk van de perssecretaris weer terugneemt!] Laten we zeggen: in de auto! Als ik in de cockpit zit en mijn vizier sluit, dan voel ik me het meest comfortabel. Dan is er geen gezeur, geen leraar of een familielid die me wil vertellen wat ik moet doen. In de auto kan niemand me uitdagen. Daar ben ìk de baas.

Welk advies zou u geven aan de jonge Lewis Hamilton, als u 15 jaar terug kon gaan?
Een moeilijke vraag. Ik kan zoveel tips geven. De belangrijkste zijn: Nooit opgeven, geloof in jezelf, wat je ook doet. Geef nooit je dromen op - en laat je nooit door andere mensen naar beneden halen en je weg te houden van je doelen. Het maakt niet uit wat anderen denken, wat telt is slechts het geloof in jezelf.

Was u een goede leerling?
[lacht] School is belangrijk, omdat je daar ook leert om te communiceren. Kijk, ik werk nu samen met ongeveer 1.000 mensen die afkomstig zijn van de beste universiteiten zoals Harvard, Oxford en Cambridge. Als je jezelf niet duidelijk kunt uitdrukken tegenover deze hele intelligente ingenieurs over wat je voelt in de auto, dan ben je kansloos. Communicatie is de basis van alle succes.

Zien we Lewis Hamilton nog in de Formule 1 over tien jaar?
Nee, onmogelijk. Over tien jaar zit ik ergens op een boot met een sigaar en veel vrouwen. [lacht]


Dit interview van Roger Benoit is 25 september 2015 gepubliceerd in het Zwitserse Blick en exclusief in het Nederlands vertaald door Mark Bremer, Mike Mulder en Erik Houben van de redactie van GrandPrixRadio.nl

Stel je vraag

Heb je een vraag voor Olav Mol? Stel hem dan hier!
Vraag insturen

Blijf op de hoogte!

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief
Aanmelden