9 Maart 2003, voor de meeste mensen zomaar een zondag, voor mij het begin van mijn grote hobby.
Als 9-jarig jongetje zat ik samen met mijn vader te kijken naar mijn allereerste Formule 1-race, de Grote Prijs van Australië. Ik wist nog maar bar weinig van Formule 1. De enige coureurs waar ik van had gehoord, waren Michael Schumacher, de man die altijd won, en Jos Verstappen, de enige Nederlander.
In de jaren ervoor keek ik soms een stukje mee als mijn vader Formule 1 aan het kijken was. Ja die oranje wagen met die Nederlander erin. Die viel me wel op! Maar als typisch druk kind was mijn aandachtsboog nog maar vijf minuten en ging ik ook al snel wat anders doen.
Deze eerste race van 2003 keek ik echter van begin tot eind. Ik vond het prachtig. De snelle wagens, het geluid, de inhaalacties en de crashes. Het enthousiaste commentaar van Olav Mol maakte het voor mij nog leuker. Eén coureur viel me erg op, Kimi Raikkonen. Hij ging het gevecht aan met de onverslaanbare Michael Schumacher, en hij haalde hem zelfs in! De volgende race, de Grote Prijs van Maleisië, zat ik weer aan de buis gekluisterd. Nu won Kimi Raikkonen zelfs. Ik begon langzaamaan fan te worden van de koele Fin. De derde race van het seizoen, Brazilië, kan ik mij nog als de dag van gisteren herinneren. Wat was dit een gave race. Er gebeurde te veel om op te noemen. Talloze inhaalacties en crashes, zelfs Schumacher belandde in de muur! Verstappen die op weg was naar een geweldig resultaat tot ook hij spinde, en spectaculaire crashes van Webber en Alonso waardoor de race afgebroken werd. En jawel, weer had Kimi gewonnen (in eerste instantie). Hij was nu echt mijn held geworden.
Na mijn drie eerste Formule 1 races te hebben gekeken was ik een echte Formule 1 fanaat geworden. Op school tekende ik niets anders dan Formule 1 auto's, en ook werd er een racespel met bijbehorend stuur aangeschaft om zelf te kunnen racen op de computer. En elke Formule 1-race zat ik weer met mijn neus tegen de TV, helemaal verzonken in de race. En wat heb ik in die jaren toch veel mooie (en minder mooie) races gezien. Allemaal memorabele momenten die nog altijd in mijn geheugen gegrift staan. Raikkonen en Schumacher die heel het seizoen 2003 voor het kampioenschap vochten. De crash van Raikkonen in de laatste ronde op de Nürburgring in 2005. De farce van Indianapolis in 2005. De zinderende Hongaarse GP in 2006. Raikkonen die eindelijk kampioen werd na een zenuwslopend seizoen in 2007. De ontknoping van de Grand Prix' op Spa 2008 en in Brazilië 2008. Teveel om op te noemen.
Echter miste ik nog steeds één ding. Zelf een Formule 1-race bezoeken en mijn helden ontmoeten. Maar ook deze droom zou voor mij in vervulling gaan.
In 2011, toen ik met een vriend ging karten kwamen we Robert Doornbos tegen op de kartbaan. Na een babbeltje nodigde hij ons uit om de volgende dag de Superleague Formula-race te bezoeken in Zolder. Daar zeiden wij natuurlijk geen nee tegen. De volgende dag leidde Robert ons rond in zijn pitbox en liet ons zijn stuur vast houden. De races waren spectaculair en het geluid fantastisch. Dit smaakte naar meer!
In 2013 was het dan eindelijk zo ver. Vol verwachting ging ik met een vriend naar de Nurburgring om mijn eerste Formule 1-race te bezoeken. Het was een fantastisch weekend bomvol met fantastische races. Ook kon ik nu eindelijk coureurs ontmoeten. Op de foto met Bottas en Maldonado, een high five van Ricciardo en Johnny Herbert tegen het lijf lopen op de camping. Na dit geslaagde weekend ben ik nog naar de Formule 1 test op Jerez geweest in 2014, en de race op Spa in 2014. Allemaal fantastische ervaringen waar ik als kind alleen maar van had kunnen dromen.
Om terug te komen op 2003. Dat jaar was het laatste jaar van Jos Verstappen in de Formule 1. In 2015 is de naam Verstappen weer terug in de Formule 1. Max Verstappen debuteerde twaalf jaar nadat zijn vader de Formule 1 vaarwel zei en twaalf jaar nadat de Formule 1 mijn grote hobby werd. In die twaalf jaar heb ik geen race gemist. De wagens zijn veranderd. Van V10 naar V8 naar V6 Turbo. Van bijtanken, traction control en gegroefde banden naar KERS, DRS en slicks. Maakt niet uit wat er veranderde, ik vind de Formule 1 nog altijd prachtig. De spanning, de snelheid, het geluid, de coureurs en de actie. Met Max Verstappen zit heel Nederland weer op het puntje van de stoel naar de Formule 1 te kijken. En hopelijk zitten er veel kinderen, net als ik in 2003, bij elke race aan de TV gekluisterd, om te genieten van de Formule 1, en blijven ze dit nog jaren doen.
Foto's: McLaren, Julien Lemmen
