Michael Schumacher reed meer dan 24.000 kilometer, oftewel meer dan 5.000 ronden aan de leiding in Formule 1-races. Hij was niet alleen verschrikkelijk goed, hij was dat ook nog eens heel erg lang. Dat hij na zijn comeback niet kon laten zien waartoe hij in staat was doet daar niets aan af.
Een record van zeven wereldtitels Formule 1, 91 Grand Prix-overwinningen, 68 keer pole position en 1.560 punten behaalde hij. En toch wordt hij met deze prestaties niet door iedereen als de allerbeste beschouwd.
Ayrton Senna, de in 1994 verongelukte Braziliaanse F1-coureur en - volgens sommigen - zelf de allerbeste, geloofde dat Schumacher electronische hulpmiddelen gebruikte, ook nadat deze verboden waren.
Anderen werpen op dat de concurrentie in Schumachers hoogtijdagen wat minder was dan in de periode van Ayrton Senna en de Fransman Alain Prost en minder dan nu. En, Schumacher zou in die tijd geprofiteerd hebben van de combinatie van de beste banden (Bridgestone) en het beste team (Ferrari), wat door anderen juist als zijn grote prestatie wordt gezien. Het was immers hij, die het team zo goed naar zij hand wist te zetten, dat er ook een auto ontstond die perfect bij zijn rijstijl paste.
Feit blijft dat Schumacher in zijn hoogtijdagen àltijd snel was, ronde na ronde en race na race. Het was voor de neutrale toeschouwer soms saai, zo goed was hij. Zeker in zijn Ferrari-jaren als hij na de start de leiding had genomen was het na een paar ronden al wel duidelijk: Schumacher ging winnen. En als je de race alleen keek om het gevecht om de kop te zien, dan was het meestal niet bijster interessant.
Michael Schumacher was ook meedogenloos, zoals een topsporter binnen de regels van het spel ook moet zijn. Hij kon de deur dichtgooien als geen ander, waarmee hij onder meer zijn eerste titel in 1994 in de strijd met Damon Hill veiligstelde. De punten om kampioen te worden behaalde hij uiteraard niet alleen door die actie, die had hij daarvoor al bij elkaar gereden in de Benetton-Ford.
En als laatste, hoe noem je dat, zijn gewiekstheid was ook groot. Samen met het team de randen van de reglementen opzoeken, waarbij hij er soms ook overheen ging. Maar goed, dan volgde er vaak ook een straf, waar hij dan zelden over zeurde. De meest gewiekste was wellicht de parkeeractie in 2006 bij Rascasse in Monaco, waardoor niemand meer een snellere kwalificatietijd kon noteren. Het is een beetje als met de schwalbe in het voetballen: als de tegenstander hem maakt is het een klootzak, maar als de speler van jouw team er een penalty mee versiert en daardoor de winst in de finale verzekert, dan is het je held. En die winst in de finale gaat de statistieken en de portemonnee in, twee zaken die voor de sporter uiteindelijk tellen.
Ja, ook voor mij als inmiddels halve Braziliaan is Ayrton Senna nog steeds de meest bijzondere coureur en persoonlijkheid die de Formule 1 ooit heeft gekend. Hij was echt verschrikkelijk goed, maar helaas heeft hij het niet zo lang mogen bewijzen. Der Michael heeft maximaal gescoord in de jaren dat hij zich van het beste materiaal en het beste team kon verzekeren en niemand heeft hem dat nog na kunnen doen.
Hoe klein de kans ook is, ik hoop op de wederopstanding van Michael Schumacher, al is het maar een beetje. Ik gun hem dat hij, desnoods in een rolstoel, aan de rand van het circuit zijn zoon Mick kan zien racen en nog jaren mag genieten van de sport waar hij zoveel van houdt.
#KeepFightingMichael
